ഓത്തുപള്ളി | Poetry
| കവിത
Update: 2024-10-23 13:23 GMT
ഞങ്ങള് കുട്ട്യോളെല്ലാരും കൂടി
മദ്റസയിലേക്കു പുറപ്പെടുമ്പോള്
നേരം വെളുത്തു വരണതേയുണ്ടാകൂ
കുഞ്ഞൂട്ടേട്ടന് നീളത്തിലുള്ള
ഒരു വടിയും പിടിച്ച്
വഴീല് കാത്തു നില്ക്കും
പീടികത്തിണ്ണയിലും
റോട്ടിലുമൊക്കെയായി
കിടന്നുറങ്ങുന്ന നായകള്
പതിയെ തലപൊക്കി
ഞങ്ങളെ നോക്കും
പേടിപ്പിക്കാനെന്നോണം
കുരയ്ക്കും
കുഞ്ഞൂട്ടേട്ടന്
കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് മുരളും
കല്ലെറിയും
ഞങ്ങളെല്ലാരും മൂപ്പരുടെ
പുറകിലൊളിക്കും
നീളന് വടികൊണ്ട്
നായയെ ഓടിച്ച്
മദ്റസയിലെത്തും വരെ
കൂട്ടുവരും
അങ്ങേരാണ്
സ്നേഹത്തിന്റെ മതം
പഠിപ്പിച്ച ആദ്യത്തെ ഉസ്താദ്
ഇങ്ങക്കറിയോ...
മുത്തു നബിയോടുള്ള
മുഹബ്ബത്താണ്
ആകാശത്ത് നീതിയെ
വിരിയച്ചത്
അധകൃതനെ സ്വപ്നം കാണാന്
പഠിപ്പിച്ചത്
സ്നേഹത്തിന്റെ
വിദ്യുത് പ്രവാഹങ്ങളെ
ഹൃദയത്തിലേക്ക്
ഉരുക്കിയൊഴിച്ചത്
അസമത്വത്തിന്റെ
ത്രാസുകളില്
സമത്വത്തിന്റെ
ബലാബലം പ്രയോഗിച്ചത്
അന്നൊക്കെ.... ഉസ്താദ്
ഖലീഫ ഉമറിന്റെ
കഥ പറയുമ്പോള്
കുട്ട്യോളുടെ കണ്ണു നിറയും
പോരും വഴി കണ്ടവന്റെ
തൊടിയില്ക്കേറി
പെറുക്കിയ മാങ്ങയും,
പുളിയും, നെല്ലിക്കയുമൊക്കെ
നിരുപാധികം മേശപ്പുറത്ത് വച്ച്
തല കുനിച്ചു നില്ക്കും
സാരംല്ല ഇനി ചെയ്യരുതെന്ന്
പറഞ്ഞ് നെറുകില് തലോടി
ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോള്
മക്കത്തെ മണലില്
അല് അമീന് എന്ന
തിരുവചനമെഴുതി
കാറ്റ് പടിഞ്ഞാറോട്ടു വീശും
പെരുന്നാളിന്
കുഞ്ഞൂട്ടേട്ടന്
ബിരിയാണി വിളമ്പി
ഇടതു കരമറിയാതെ
യത്തീമിനൊരു
കുപ്പായം വാങ്ങിച്ച്
സ്നേഹാലിംഗനം
ചെയ്യുമ്പോള്
ഓത്തുപള്ളിയില് നിന്നൊരു
ബാങ്കൊലി ഉയരും
കാരുണ്യത്തിന്റെ
നൂറായിരം കവിതകളപ്പോള്
ഭൂമിയില് പൊട്ടിവിടരും
ഇശ്ഖിന്റെ കിളികള്
ദിക്റുകള് ചൊല്ലും
ആകാശവും ഭൂമിയും
മണ്ണും മരവുമെല്ലാം
സ്തുതി ചൊല്ലി
സുജൂദിലമരും